Utrecht toevalstreffer?
“Theo kan jij vanuit Den Bosch naar Schiphol rijden? Want daar begint om half 1 de staking.” Onderweg op de A2 richting Schiphol weer telefoon van de redactie. “Waar ben jij?” “Euh, even onder Utrecht”. “Kan jij dan nu naar Utrecht naar het 24 Oktoberplein want daar is zojuist een schietpartij geweest. Kun je daarna door naar Schiphol.”
Het is nog niet zo gemakkelijk om vanaf de snelweg Utrecht binnen te rijden. Politie houdt alle auto’s tegen. File. Dan besef je dat er wel iets groters aan de hand is. Ik wring me tussen de auto’s door en rijd tegen een politieagent aan die me dwingt te stoppen. Het laten zien van mijn politieperskaart is gelukkig meteen voldoende om me door te laten. Heel vreemde gewaarwording om de anders zo drukke weg nu helmaal leeg te zien. Rij zo makkelijk richting Oktoberplein. Omdat is niet wist welk plein dat precies is stuurt de navigatie me via een kleine omweg naar het plein dat ik dus wel herken van andere autoritten. Na een paar politieposten kom ik bij het Esso tankstation daar aan. Ik weet dan eigenlijk nog niet wat er echt gebeurd is. Daarom vraag ik een van de medewerkers die buiten op de stoep staat; “Wat is er eigenlijk gebeurd?” “Ik ga niks zeggen” zegt hij “Maar er is geschoten daar achter u in die tram die daar staat. Dan besef ik pas dat er iets groters aan de hand is dan eerst gedacht. Zou dit een aanslag zijn geweest? Het journaal belt of ik meteen in de uitzending kan via de telefoon. Ik kan nog heel dichtbij komen. Dat doe ik. Vertel maar rustig wat ik precies zie: “in de tram wordt iemand gereanimeerd.” Overal worden rode linten gespannen. Ontelbaar aantal politieagenten en ambulances. Passagiers zie ik geschokt onder politiebegeleiding afgevoerd worden in een busje. Ik kan de cameraman met zijn verbindingsapparatuur niet vinden. Cameraman Maxime moet ergens in de buurt zijn. Kan hem ook niet bellen want ik sta met mijn telefoon door naar de uitzending en ze willen dat contact niet verbreken. Dat moet dan toch maar even. Als ik Maxime aan de lijn krijg is het toch nog ingewikkeld om precies te traceren waar hij is. Ik mag daar niet meer blijven. Een paar sommerende agenten seinen mij onbewust zijn kant op. Als we elkaar vinden mag ik niet meer terug en gaan we gelijk via de beeldverbinding op zender.
De rest heeft iedereen kunnen zien. Ik kan er veel over vertellen maar zo is het begonnen. Het is voor mij ook een intense dag, op vele fronten. Ik kan toch rustig blijven en ga vele malen live de uitzending in. Na afloop heel veel reacties van kennissen, vrienden en collega’s. Positief. Dan zal het wel goed geweest zijn. Meest bijzondere vond ik een mailtje van een politieagent uit Sint Michielsgestel. Hij was die dag thuis en had alles bekeken. Hij gaf me het compliment dat ik nergens uit de bocht was gevlogen en alle informatie die ik had met gepaste terughoudendheid heb gebracht. Toch slecht geslapen die nacht.
→ Lees hier de recensie van de NRC over de uitzending van de NOS.
